Without You 3

Chapter 3: Enzo

“Parang malayo lang ang tingin ko pare! Anong akala mo? Hinuhubaran ka nang tingin ko?” sabi ko na parang nahihiya sa mga sinabi ni Caleb. Pero parang galit, anong akala niya sa akin manyak? Di ko kaya siya tinititigan. Slight lang.

“oh mga tol halika na kayo, magagalit na naman si sir sa atin niyan eh, practice na tayo” Sabi ni Caleb na parang worried talaga. Cute kaya siya kapag galit, lalo na pag pawisin katakamtakam tingnan. Teka nga, di ko siya type noh, di pepwede.

Siya nga pala bago ko makalimutan ako nga pala si Vincenzo Perez, 18 siguro nga matatawag na nila akong pinakamatanda sa mga kabatch ko sa grupo, pero talagang kasabayan ko sila sa lahat nang bagay. 5’6 ang hight ko, lean lang ang katawan hindi maskulado pero di rin naman mataba. Amin ko sa sarili ko na I’m Bisexual pero hindi ako OUT! Discreet na discreet pa, at tsaka marami na akong naging girlfriend, pero mas malakas akong maatract sa mga lalaki, lalo na sa mga kauri kong discreet.

My hobbies are usually internet related, hindi games ha, socializing. Lahat siguro nang social networks meron akong account and come to think of it marami na akong nakilala dahil dito. Not to mention the numerous encounters I have with my fellow bi na nakakachat sa mIRC, YM, Skype, ooVoo at kung saan saan pa. Which leads to exchange of numbers, texting, calling hanggang makarating sa sexting, phone sex at ang paborito kong cyber sex. What am I supposed to do with a guy my age hinding hindi mawawala ang libog diba? Lahat na yata nang gwapo at magaganda na nakilala ko ay sex lang ang habol. Di naman sa pagmamayabang pero crush nang bayan daw ako kaya lang turn off sila kapag parang bakla daw ako kung kumilos.

Tinignan ko ang mga iba kong kasama tapos na din silang kumain at nag-uusap na lang sa likod na banda nang kwarto. Parang binuhusan ako nang malamig na tubig nang nakita ko si Caleb an naghubad ulit, nang sando niyang itim, nakita ko nanaman ang katawan niyang parang diyos tignan, di siya ganoon ka maskulado pero ang hubog nang katawan nito ay talagang katakam-takam. Pinunas niya ang hinubad na sando sa pawisin niyang katawan at nag suot annag maluwag na t-shirt.

Nag si tayuan na ang lahat pati ang iba pa naming kagrupo, marami kami 15 kaming lahat, para nang pamilya ang turingan namin. Nang maka puesto na ang lahat nagsimula na kaming sumayaw sa napagpractisan na naming tugtugin. Nasa harap sina Lester, Jenelle at Blitz, yung tinuturing leader namin sa grupo, siya ang dahilan kung bakit kami nag tipon para sumayaw sa mga events nang school at nong department namin. Nasa gitna naman sina Klea, Caleb at Isa, kami sa likod nila at katapat ko pa si Caleb.

Blitz: Ok Guys 5, 6, 7, 8…

Parang iba ang aura ngayon ni Caleb, di ko alam pero nalilibugan ako sa sayaw niya.

Tamang tama pagkatapos naming nang run through ay may narinig kaming nagpapalakpakan sa may pintuan, napatingin kaming lahat at nakita naming si Sir Rich pala iyon at si Mark, yung kaibigan ni Blitz na sumasayaw din sa mga events nang school.

“Galing, ang galing niyo talaga…” puro lang papuri ang sinalubong ni sir sa amin. At pinupo niya kami sa may floor at nag umpisa na itong magsalita.

“I have a nice good offer para sa inyo, pinayagan na ako nang dean sa proposal ko na gumawa tayo nang isang dance crew para sa ating college and because of your undying devotion and passion to dancing, I want all of you to pioneer this dance crew… oh excited ba kayo”

Marami sa amina ang napanganga at napagalak sa mga nangyayari at sa mga nagaganap. Hindi makapaniwala ang lahat na talagang magiging grupo kami after all this days na pagsasama.

Jenelle: Sir Rich naman, bakit naman hindi. Diba guys ito ang gusto natin noon paman.

Hera: OMFG sir ang ganda nang idea ninyo dapat magkaroon tayo nang name… um why not THE AMAZING

CREW! Oh diba , fancy.

Teo: Nakaksuka naman nang name, bakit di nlng the BLITZKREGE… diba Blits (na may pangilayngilay pa

kay Blitz)

Blitz: Ulol ka Teo, parang di bagay na ako ang gawin niyong lider kung yan ang iniisip ninyo. Lets ask sir kung

may pangalan na siyang naisip para sa ating grupo.

Sir Rich: bakit hindi nlng NDC (Nursing Dance Company), simple lang pero may authentication, walang

halong kiyeme.

 Caleb: You know guys sir is right, hindi ang pangalan ang dadala sa atin kundi tayo, tayo ang magdadala nang

pangalan, kung saan man makarating ang pangalan na ito ay dahil sa atin at hindi dahil sa ating

pangalan.

Marami ang natuwa sa sinabi ni Caleb, spoken by a true leader. Isa siya sa mga tinitingala sa student body namin kahit hindi siya kasama sa mga official officers nito, mas ginusto niya na sa school government makipagsabakan sa kanyang career as a student leader. Titig na titig lang ako kay Caleb noon sa kamanghaan hindi ko na namalayan na tumayo sila at nag group hug. Katabi ko si Caleb noon at magkaakbay kami nang nagsisiyahan ang lahat at nagtatatalon. Naramdaman ko namang pinisil ni Caleb ang aking balikat na nagdulot nang ibang sensasyon sa akin. Parang huminto nanaman ang mundo ko sa kaiisip kung ano ang gusto niyang ipahiwatig patungkol dito.

Lumalim na ang gabi tawanan, saywana at kainan lang ang ginawa namin at hinirang na namin ang mga lider nang grupo, officers kumbaga, si Mark ang ginawa naming president, samantalang si Blitz ang tumayong Vice niya, si Klea ang naging secretary, si Caleb ang Treasurer, si Teo ang auditor at nakasama pa ako sa listahan bilang Business Manager akalain niyo yon.

Nang makauwi na ako nang boarding house nakatulog ako kaagad sa sobrang pagod. Naalimpungatan nalang ako sa sobrang lamig dahil hindi pala ako naka damit pang itaas. Nang makuha ko ang phone ko merong isang text na galing kay Caleb.

Caleb Tan: mga parekoy… hehehe… super hapi ako ngayon dahil magkakakasama2 na tayo nang matagal sana ay mag tuloytuloy to… Go NDC!!! Mahal ko kayong lahat.

Napangiti naman ako dahil sa mga sinabi niya sa amin napareply nalang ako.

Caleb’s POV

You have 1 text message.

Nakahiga na ako noon para matulog nang biglang mag beep yung phone ko.  Oh, sino naman kaya to, hating gabi na ah gising pa.

Binuksan ko ang cellphone ko at nakita ko ang pangalan ni Enzo.

Enzo.NDC: Sweet2 mo naman pare, hahaha. Mahal din kita. hahaha

Caleb: Hahahaha, oh bakit gising ka pa parekoy?

Enzo.NDC: malamig eh, kaya nagising ako.

Caleb: Ah ganoon bah, simple lang ang solusyon diyan. Edi magpa-init ka para makatulog ulit. hahaha

Enzo.NDC: Anu bang init ang gusto mo?

Nagulat ako sa huling sinabi niya, joke ko lang yung init-lamig thing eh parang sineryoso naman nito.

Caleb: ulol matulog ka na nga.

Mga ilang minute din siyang hindi naka reply. Akala ko tulog na kaya hindi ko na pinansin. BEEP.

Enzo.NDC: nakapalabas na ako pare, salamat sa tulong ha, gudnyt.

Nagulat na naman ako sa nabasa ko, anu ba naman tong gagong to parang wala lang sa kanya ang bagay na yun. At natawa lang ako hanggang sa maka tulog.

Lumipas ang mga araw at naging maayos ang takbo nang buhay ko and now is the moment of truth ang launching nang grupo namin sa buong student body, kinakabahan ako dahil napakalaking production ang ginawa namin. Lahat kami ay super excited na sumayaw.

Bago kami sumalang sa antablado ay nagdasal kami. Pinalibot kami ni sir Rich at inutusang mag hawak kamay. Hindi ko na namalayan na si Enzo ang katabi ko at magkahawak kami nang kamay. Nagsimula nang mag salita si sir nang mahalata kong gumagalaw ang kamay ni Enzo, mula sa simpleng hawak lang ay inisa-isa niyang ilagay ang fingers niya sa spaces between nang fingers ko. Nagulat ako, nanlamig ang buo kong katawan, hinarap ko siya, nakapikit siya pero abot tenga ang ngiti, nagdulot ito nang kuryente sa buo kong katawan. Out of the blue hindi ko na namalayan na napangiti narin ako.

Pagkatapos nang dasal ay hindi niya inalis ang kamay niya sa akin, pero winaksi ko ito. Ayokong magkaroon nang isyu sa pagitan naming dalawa lalo pa ngayon na meron nang namumuong magandang samahan sa amin nang mga kapwa ko dancers.

And the show started.

Habang sumasayaw kanina ay nakita ko si Sophie sa audience. Ang ganda talaga niya, ngumilay lang ako dito at napangiti. Kitangkita ko ang reaction niya mula sa titig na titig sa sayaw namin papunta sa pamumula at parang nahiya nang tumingin.

Pagkatapos nang buong production namin, nag yakapan at iyakan ang lahat sa backstage, di na nila mapigilan ang nararamdaman nila sa mga panahong iyon. Tumakbo si Klea at Isa sa amin ni Lester na noon ay nag uusap, at nag yakapan kaming apat. Mahigpit na yakapan, di siguro kami kapaniwala na ganun na ang narating nang pagsasama naming apat.

“Oh, di niyo na ako isasali diyan sa power hugs niyo?” Tama ba ang narinig ko? Hindi kaya.

“Felix!!!” sigaw ni Isa na napatakbo sa lalaki sa likod naming apat na may dalang dalawang boquet nang flowers. Lahat sila nagsipag takbuhan na maliban sa akin. Hindi ako makapaniwala na si Felix ang nakikita ko, malaki na talaga ang pinagbago niya, naging mas lean yung pangangatwan at mas malinis tingnan at lalo siyang gumwapo sa suot niyang glasses mas mature na siyang tingnan.

“Shoti (bunso), titingnan mu nalang ba ako hanggang mamaya?” sabi pa niya na may pa ngiti ngiti.

“So may balak ka pa palang magpakita sa amin, ha” inis kong sabi, kasi naalala ko ang mga panahong mag-isa lang akong gumala sa school na walang kasama.

“Aba, Shuí dào zhèlǐ lái (halika nga dito)” agad niya akong ginapos sa mga kamay niya at pinagtulungan ako nang iba na hubaran nang pantalon, yan kasi ang ginagawa naming pag may isang nagsusungit.

“Qǐng gěi wǒ(bitiwan niyo ako), Qǐng gěi wǒ, Qǐng gěi wǒ” paulitulit kong sinabi para lang mabitawan nila ako sa pagkakagapos.

Tawa lang kami nang tawa, nakakamiss yung mga sandaling iyon, kaya parang nangulila na naman ako sa mga kaibigan ko na matagal ko nang di nakakasama.

Nag aya si sir Rich na mag victory party sa bahay niya, kaya sama na ang lahat. Nagpaiwan si Felix kasi nahihiya siya hindi naman siya kagrupo. Nagyaya naman ito na mag dinner kinabukasan doon sa may Jolibee na 24hours, mahilig kasi kami sa fast food kaya doon parati ang punta naming especially pag gabi kasi maliit lang ang pumupunta doon. Kaya payag naman kaming lahat kasi noon lang kami nakakapag bonding.

Pagdating sa bahay nina sir Rich ay marami ang nakahandang pagkain para sa amin. At may sound system pang dala, parang house party talagang maituturing yung nangyayari. Sayawan, kantahan, sayawan ulit at napakaraming kainan. Nang makarami na nang kain lumabas na ang mga inumin. Alam nilang lahat na “boy inom” at “party boy” ako noong high school kaya ako daw ang tangero sa gin at mix samantalang si Blitz ang taga bigay nang Beer.

At dahil medyo budgeted ang inuman na iyon ay baso-baso lang ang tagayan pati sa beer, nakahilatag nang lahat sa sahig. “Teka lang kuha lang ako nang pambukas nung beer” sabi ni Shawn, isa din naming kasamahan sa grupo.

“Wag na pare.” Sabi ko sabay abot nung bote nang beer at kinagat ang tansan nito, saka binuksan ang bote nang beer gamit ang bibig ko. Nagulat ang lahat siyempre, hindi nila alam na may talent akong ganoon. Nakikita ko sa kanila na napatulala sa nangyari. Bigla naman akong tumawa nang malakas, at sinabayan na nila ako sa pagtawa.

“Mukhang mahaba habang inuman na naman ito” sabi ni Blitz na parang uhaw din sa alcohol.

Nagsipag-uwian na ang iba at kaming mga lalaki nalang ang naiwan sa lamesa para uminum. Tumayo ako at pumunta nang banyo para umihi. Nakapwesto na ako nang biglang bumukas ang pintuan nang banyo, hindi ko pala ito naisara, nang biglang pumasok si Enzo.

“Pare, kito mo namang umiihi ang tao eh, maghintay ka naman doon sa labas” sabi ko habang patuloy ang pagdaloy nang ihi ko.

“Pare, pa share nalang ihing ihi na talaga ako eh” at pumwesto din siya katabi ko. Hindi man lang ako hinintay matapos.

Medyo naparami ang inom ko kaya medyo natagalan ang ihi nang tirik na tirik ko noong titi. “pare ang laki niyang ahas mo ah” Sabi niya, na nakatitig talaga sa aking alaga.

Nang humarap siya sa akin gustong gusto ko talaga siyang sapakin sa sobrang kalasingan dahil sa inasta niya pero, para naman akong walang pinag-aralan niyan. Timing din naman na tapos na ako kaya umalais na ako sa banyo bago paman may mangyari kung anong kalandian. Alam ko na ang modus na iyon marami na ang gumawa sa akin iyan sa club pero strict policy ko talaga sa sex ay “NO TO FRIENDS” kaya bawal sa kanya. Talagang bawal.

Nang makabalik na ako sa lamesa ay papatapos na din ang tagayan kaya medyo ok na ako sa sitwasyong iyon kasi makakauwi na ako at hindi ko na makakasalamuha si Enzo.

Nang sumunod na araw ay bigla akong naalimpungatan sa mga nangyari kagabi, ini imagine ko what if nangyari ang hindi dapat mangyari. Kaya pag gising ko, galit na galit na si “mini leb” (ang tawag ko sa aking alaga). Ang aga-aga ang horny ko, anu ba naman to.

Bumangon ako at nagbihis nang panglakad at pumunta nang mini grocery para bumili nang pang almusal, dahil linggo noon at wala nang tao sa bahay para maghanda nito.

Bumibili ako sa likod na parte nang shop nang nakita ko si manong guard na nakatingin sa akin, siguro iniisip niya na shop lifter ako. Di ko na siya pinapansin, pero sa tuwing makikita ko siya ay nakatingin talaga siya sa akin. Nang biglang napansin ko na bumubukol ang kanyang harapan na hindi naman halata kanina. Duon ko napagtanto kung papaano ako makakaraos sa libog ko ngayong umaga.

Lumapit ako kay manong guard at tinanong kung nasaan ang CR, sabay kindat, at ngiti. Nakuha siguro niya ang ibig kong ipahiwatig at sinamahan niya ako papunta doon, agad naman akong nagpasalamat at sinabihan siya na kung pupwede ba niyang bantayan ang pinto kasi hindi ako sanay na naka lock ito dahil natatakot akong ma trap sa isang closed space. Nang umiihi ako napansin kong tinititigan ako ni manong guard.

“Manong? Nakapagalmusal ka na ba?” tanong ko sa kanya, agad naman itong lumingi. “Pasok ka manong nang makapagalmusal kana” sabi ko sa kanya sabay ngiti. Tiningnan niya ang paligid at pumasok, agad niyang kinain si “Mini Leb” na noong mga panahong iyon ay tirik na tirik na. Napakabilis nang pangyayari dahil parang batang uhaw sa gatas itong si manong eh ako naman boner boy pa noong umagang iyon kaya naman, POOF! It became coco crunch.

Lumabas agad si manong nang banyo at pasimpleng bumalik nang puwesto, nang lumabas ako nagulagt ako sa nakita kong nakaharap sa banyo na mamimili noong store, si Enzo.

Tingnan mo naman ang pagkakataon, nakalimutan ko nga pala na malapit lang ang boarding house niya sa bahay namin so talagang malaki ang posibilidad na magkikita kami noong mga panahong iyon. Nahiya ako kasi baka nakita niya ring lumabas si manong guard sa banyo. Dumiretso ako sa labasan nang hindi lumilingon.

Balisa ako buong araw hanggang sa takda naming tambay nang barkada, Masaya kami noong nagkitakita ngunit umiba na naman ang ihip nang hangin sa ulo ko dahil sa mga nangyayari sa buhay ko ngayon na involved si Enzo.

“Uri, Bakit ka nakatitig sa malayo? Mukhang malalim ang iniisip mo ah” Tanong ni Felix na katabi ko noon.

“Wala ito Aya (kuya)” sabi ko naman sabay kain nang burger na kanina pa nasa kamay ko.

“Hmp, baka naman iniisip mo lang yung babae mo ha, teka hindi ka pa pala nag kukuwento,  kwentuhan mo na kami dali!” sabi ni Klea na halong pag-iba nang boses, parang batang maliit siya kung magsalita.

“Babae?... itong si Uri? Aba, may inililihim kana kay Aya ngayon. Wǒ hěn fǎngǎn, rènwéi nǐ (naiinis na ako niyan ha)” sabi ni Felix.

“Ito kasing si Klea eh, kahit kelan ang bibig nito di maprenopreno.” Tugon ko na may halong galit.

“Oh siya, sige na nga siya si Sophie, at kabatch natin siya, Nursing student din, there is something weird sa babaeng ito at come to think of it may litrato ako sa Wallet niya, ni hindi pa kami noon ka close.” Agad na

Nagtawanan ang lahat.

“So stalker mo pare pinatulan mo?” Lester added.

“Patulan? Sinong nagsabing papatulan ko siya? Hahaha, She is out of my league man” pagsagot ko kay Lester.

“Bawiin mo iyang sinabi mo, baka kainin mo ang mga iyan.” Tugon naman ni Isa sa akin sinabi.

“okey sige heto nalang, I will turn off the silent mode of my phone, pag may nagtext diyan ngayon na hindi nag riring yang phone I will take that as a sign na I will consider, I repeat consider that statement”

A few minutes of talking biglang lumiwanag ang CP ko, at laking gulat ko dahil hindi nagring ang phone ko, Nagkatutuo ang sign. Huwat! Nang tingnan ko inuna ko ang profile settings ko, naka Business Profile pala siya kaya ang importananteng tao lang ang magkokontak dito na mag riring ito.

“Pano yan brother, panalo kami… we will expect results by the end of the month is that a deal?” Sabi ni Lester na napangisi.

“Ulol! Sino kaya tong taong to?”

Unknown number.

_Abangan